Zoeken in deze blog

zaterdag 24 mei 2014

Twee aanwinsten

Vandaag mocht ik twee schenkingen ontvangen van de heer M. Kruszynski.
Het betreft twee bodemvondsten.
De eerste is een etensblik uit marlag/ milag Nord. Een kamp waar voornamelijk personeel van de Royal Navy en de Merchant Navy gevangen zat.




Apart is dat er een Nederlandse tekst in gekrast is. Het blik is dus afkomstig van Vlamingen in het kamp.

De tekst is helaas soms erg moeilijk te lezen..
"Bland
Burgerlijke gevangenen
Citadelle van Hoey
Luik Töst Duits-
land"

De andere donatie was een herkenningsplaatje van het kamp Ilag VI in Dorsten, vlak over de grens.
Ilag VI staat voor interniertenlager en VI is de Wehrkreis (een soort gewest van het 3e rijk).
Plaatjes uit een Ilag zijn erg zeldzaam, en met zo'n laag nummer al helemaal. Dit duidt erop dat het of en erg vroege gevangene was, of dat er maar weinig geweest zijn. Waarschijnlijk is dit laatste het geval. Het kamp bestond van september 1939 tot november 1942.
Int. Lager VI
Nr. 683

dinsdag 20 mei 2014

Brieven uit Stanislau

Twee brieven uit het kamp te Stanislau, waar de Nederlandse officieren, adelborsten en cadetten gevangen zaten. Dhr F.W. de Ridder was adelborst en stuurde deze brieven naar huis. Hij was 21 toen hij in gevangenschap ging.
In de brieven die verzonden zijn op 11 februari 1943 en 15 april 1943 schrijft hij vooral over de pakketten, met kleding, voedsel en boeken.


vrijdag 16 mei 2014

Krijgsgevangenschap..

15 mei 1942 was de dag dat de officieren, cadetten en adelborsten zich moesten melden. Onverwachts werden zij teruggevoerd in krijgsgevangenschap. Nadat zij zich moesten melden op de kazerne werd hen (op niet al te vriendelijke wijze) medegedeeld dat zij krijgsgevangen zouden worden, en ze werden afgevoerd naar Oflag XIII-B Teillager z.b.V. Neurenberg-Langwasser, waar zij enkele maanden verbleven. Hierna volgende de kampen M-Stalag 371 Stanislau en Oflag 67 Neubrandenburg.

donderdag 15 mei 2014

Rekeningen voor de w-ss.

Rekeningen voor de waffen-ss, voor het betalen van  brood. Het betreft hier de ss behorende bij het Duitse concentratiekamp Buchenwald, en enkele buitenkampen; Altenburg en Meuselwitz.
"Für ss-kommando Gleina Häftlinge." Het gaat dus om brood voor de gevangenen van het betreffende Arbeitskommando.

Außenlager Altenburg

Außenlager Meuselwitz, voor de gevangenen (KZ Häftlinge) van het Arbeitskommando Hasag, de productie van voornamelijk munitie, waaronder de het bekende Duitse anti-tank wapen; de Panzerfaust


KZ Buchenwald

zondag 11 mei 2014

donderdag 8 mei 2014

A prayer book

Een prayer book, verstuurd naar een Amerikaanse POW in een jappenkamp door de YMCA (Young Men's Christian Association), die in die tijd erg veel voor de krijgsgevangenen deed. Waarschijnlijk was de ontvanger officier. Toch een aparte gedachte dat 70 jaar geleden een Amerikaanse POW hiermee vurig zat te bidden of hij ooit zijn vrouw en kinderen nog terug mocht zien...



woensdag 7 mei 2014

5 mei

EEN WARM ONTHAAL
Eergister had ik de eer mee te mogen lopen in het defile te Wageningen. Historische wagens met veteranen, afgewisseld door muziekkorpsen, veteranenverenigingen en parate militairen. De zon scheen, het was warm, maar er stond een lekker briesje. Stokoude veteranen, de jongste veteranen en alles wat er tussen zat. Zelf liep ik er tussen als de “toekomst van Defensie”, als zijnde toekomstig militair. Ik dacht altijd dat het enkel bedoeld was voor veteranen, maargoed.
Mijn moeder was ontroerd. Ze had het nog nooit meegemaakt, en vond het bijzonder hoe iedereen trots was op de veteranen en hoe de veteranen lachend zwaaiden, vanuit hun rolstoelen, voertuigen of vanuit de colonne. Ook dit jaar weer erg veel Indië-gangers.
“Wat een verschil”, dacht ik.
1949 Een terugkomst met hangende hoofden, en een lege kade, met enkel de geluiden van het klotsende water en de meeuwen. Geen applaudiserende menigte.
2014 Een rondrit in een dodge uit 1944, die 1 op 5 loopt. Een rolator achterin. Een joelende menigte, veteranen die met tranen in de ogen en een lach op het gezicht staan te zwaaien. Hoogwaardigheidsbekleders die hen van vanaf de tribune groeten. Zo'n onthaal hebben ze nog nooit gehad.
6 mei.
Daar zijn ze weer. De veteranen.
Moeilijke mensen, die soms raar reageren. Doorgedraaid door de oorlog. Veranderd, na de missie. Altijd maar bezig met het leger en dat soort zaken. Ja, erg knap hoor, dat ze hebben gevochten, maar voor de rest zijn ze maar lastig. Een aantal kunnen niet meer werken. Gek verminkt door granaten, of teveel last van stress of flash-backs. Nachtmerries. Mensen die je vaak niet begrijpen, en die voor ons ook moeilijk te begrijpen zijn.
VETERANEN ZIJN NIET ALLEEN 5 MEI VETERAAN!

zaterdag 3 mei 2014

Een brief uit het gijzelaarskamp

Ansichtkaart, gestuurd naar het gijzelaarskamp St. Michielsgestel. Hier zaten enkele duizenden gijzelaars, waaronder verschillende groepen. De grootste groep bestond uit bekende/prominente Nederlanders. Zodra er oproer of verzet ontstond, zouden deze mensen borg moeten staan met hun leven. De heer P. Müller, aan wie deze brief is gezonden was niet erg bekend. Zijn functie was penningmeester bij het Limburgs geschied- en oudheidkundig genootschap, wat heden ten dage nog steeds bestaat. Voorbeelden van bekendere gevangenen zijn Frits Philips, Max Kohnstamm, Jan de Quay en Simon Vestdijk. Vaak waren de gevangenen niet alleen prominent of bekend, maar ook "lastig, mogelijk lastig of gevaarlijk" in de ogen van de bezetter. Erg makkelijk dus voor hen, om ze "veilig achter prikkeldraad" te interneren.

De behandeling van deze gijzelaars was over het algemeen goed, het was namelijk belangrijk dat deze groep die representatief was, goed bleef communiceren met de bevolking. Anders zou men hen immers vergeten dat zij daar zaten, en de Duitser was niet bang daadwerkelijk te executeren (dit is dan ook gebeurd helaas)
De ansicht, met censuurstempel (geprüft - Oberkommando der Wehrmacht)


donderdag 1 mei 2014

Nederlandse krijgsgevangenen in Fallingbostel

Twee items van Nederlanders die in het krijgsgevangenenkamp Stalag XI B te Fallingbostel zaten. Hier zaten een kleine 700 Nederlanders, en zoals gewoonlijk was voor manschappen en onderofficieren in Duitse krijgsgevangenschap, moesten zij hard werken.

Links op de foto een Nederlandse gevangene (L.J. Coenders) die in Belgisch KGF tenue gestoken is, rechts sergeant Koonstra, met een Belgische veldmuts op, een gerepareerde opgestroopte broek, en burgerschoenen.
Deze ansichtkaart werd verzonden door de Nederlandse krijgsgevangene sergeant Pieter Koonstra. Interessant is dat hij vermeld dat hij bij het arbeitskommando 5001 behoorde. Deze arbeitskommandos waren de groepen waarin men werkte. Waar deze kommando's werkten verschilde. Vaak was het voor de Duitse oorlogsindustrie (tegen de conventie van Geneve). De condities verschilden ook, maar over het algemeen was het niet om vrolijk van te worden. Vaak liep men veel gevaar door bombardementen, of slechte arbeidsomstandigheden. 

Over het Arb. Kdo. 5001 kon ik toevallig wat informatie vinden. Het betrof een houtverwerkingsbedrijf, waar 190 Nederlanders en nog krijgsgevangenen van andere nationaliteiten werkten. In het Krankenrevier te Herzberg lagen in Juli 1944 (een maand nadat deze kaart geschreven is) 26 krijgsgevangenen van dit Arb. Kdo. waaronder tien Nederlanders. Meer dan de helft van de hier gelegen gevangenen kampten met geïnfecteerde voet/beenwonden. Interessant is dat er ook op de foto op het linkerbeen van de Nederlander rechts (vermoedelijk sgt Koonstra) ook een kleine wond zichtbaar is, de opgestroopte gerepareerde broek getuigd er ook van dat het werk voor de benen en voeten van de gevangenen niet bepaald gezond was. Verder werd er die maand een gevangene opgenomen in het ziekenhuis te Herzberg; tijdens een ruzie tussen twee Nederlandse gevangenen was hij met een mes in zijn rug gestoken. U begrijpt, de toestanden waren er niet ultiem...

Verder heb ik nog dit boek, gestuurd naar Fallingbostel. Erg interessant, gezien er over het algemeen gewoon gewerkt moest worden, en weinig tijd was om te lezen. Wellicht ging het om een speciale pinksterdienst, of iemand die in een rustiger Arbeits Kommando zat ingedeeld.


De censuurstempel op de voorkant gedrukt.

Ook hier weer een censuurstempel, den Germaan was hier niet te zuinig mee kan men zien als men het boek doorbladert.