Kerst als dwangarbeider in Duitsland. Op een kaart met propaganda stuurt Jan vlak voor Kerst een briefje uit het kamp.
Passau, 20 Dec. 1944
Geliefde huisgenoten,
Even een kaartje. Ik bevind me op 't ogenblik in een café, want er is alarm. Ik dacht, ik kan wel even een levensteken laten merken. We hebben al 2 uur achter elkaar alarm. München is weer gebombardeerd, hoor ik net door de radio. Ook Linz is gebombardeerd. Hoe is het met u allen, 'k hoop van gezond en wel. 'k Ben ook nog gezond en wel. A.s. zaterdagavond hebben Kerstfeest in de cantine v/d fabriek. Daar krijgen we dan wat extra. Tot nu toe heb 'k nog geen pakketje ontvangen. Het duurt erg lang voordat er eens één aankomt. 'k Had er met Kerstmis zo graag tenminste één gehad. Wat m'n Urlaub betreft, daar kan ik niets aan doen. 'k Heb van alles geprobeerd, maar zonder resultaat. Hoe is het met Vader? Knapt ie al weer op? 'k Hoop het, want u kunt zich voorstellen hoe verschrikkelijk het voor mij is, als ik bericht krijg dat iemand van mijn familie ernstig ziek is. 'k Hoop dat de Heere ons tezamen draagt en spaart opdat we elkaar 't volgende jaar in gezondheid mogen ontmoeten. 'k Heb van de week verscheiden brieven afgestuurd. 'k Hoop dat u ze ontvangt, ook één heb 'k er gezonden naar fam. Vaags en één naar Reusink. 'k Zal zo veel mogelijk kaarten en brieven afsturen. Allen een gezegend Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar toegewenst. Hart. gegr. van Jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten